تصویر اندازه طبیعی واژن و آلت تناسلی مردان و بیضه

در این مطلب تصویر اندازه طبیعی واژن و آلت تناسلی مردان و بیضه و اندازه واژن زن و آلت مرد گرداوری شد

 

دکترمحمدرضا صفری‌نژاد، رئیس انجمن علمی سلامت خانواده ایران و استاد دانشگاه علوم پزشکی ارتش در پاسخ به فردی که در نامه‌ای پرسیده بود: «…من 38 ساله هستم اما اندام تناسلی ام رشد نکرده و در وضعیت کودکی باقی مانده است؛ در حالت نعوظ 4 سانتی متر است و زمانی که از این حالت خارج می شود، مانند آلت یک نوزاد است.

آیا برای بیماری من درمانی وجود دارد؟ من به پزشکان زیادی مراجعه کرده ام که برخی دارو تجویز کرده اند و برخی گفته اند وزن کم کن و برخی گفته اند جراحی کن! بارها داروهایی مصرف کرده ام که ثمربخش نبوده و دستگاه های توانبخشی ای هم که اکنون وجود دارند برایم قابل استفاده نیستند. لطفا راهنمایی ام کنید… »، اینگونه پاسخ داد: با توجه به شرح حالی که این خواننده گرامی ارائه کرده اند، به نظر می رسد که دچار کوچکی واقعی آلت تناسلی هستند ولی متاسفانه خیلی دیر نسبت به درمان مشکل خود اقدام کرده‌اند.

در یک دهه اخیر، بسیاری از مردان  درباره اندازه آلت تناسلی خود اظهار نگرانی می‌کنند و کم نیستند والدین پسربچه هایی که آنها نیز همین نگرانی را دارند.

 

اندام های جنسی داخلی مردان: 1. بیضه ها، 2. اپیدیدیم، 3. لوله های اسپرم، 4. پروستات، 5. کیسه های منی

 

عوامل تعیین کننده اندازه آلت تناسلی

اندازه آلت تناسلی بر مبنای زمینه های ژنتیکی فرد تعیین می شود. اندازه آلت تناسلی در طی بلوغ تغییر می کند .رشد آلت تناسلی بین سنین 10 تا 14 سالگی شروع می شود، البته این زمان در بعضی پسر بچه ها زودتر و بعضی دیرتر است.

در ابتدا بیضه ها شروع به بزرگ شدن کرده و رویش موهای تناسلی آغاز می شود. رشد آلت تناسلی ابتد ا در طول و سپس در قطر صورت می گیرد. اندازه متوسط آلت تناسلی افراد بالغ در حالت معمولی (شل) بین 6تا 11 سانتی متر است. نوجوانان برای آگاهی از اندازه قطعی آلت تناسلی شان باید تا یک تا دو سال پس از توقف رشد قدی خود صبر کنند.

همچنین ابعاد بدن فرد، طول آلت تناسلی را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر فردی چاق و سنگین وزن باشد آلت تناسلی او کوچکتر به نظر می آید. چون توسط بافتهای بدن احاطه شده و گاهی در چربی های بدن فرو می رود. این حالت در اصطلاح پزشکی آلت پنهان شده نامیده می شود. تعدادی از حالات طبی وجود دارند که بر اندازه آلت تاثیر می گذارند. اینها در زمان تولد آشکار هستند و نیازمند مداخله طبی هستند.

 

کوچکی واقعی اندازه آلت تناسلی مردان می تواند سبب تبعات روانی ناگوار و مشکلات عدیده در زندگی زناشویی شود.

البته مثل هر بیماری دیگری، کوچکی واقعی آلت تناسلی مردان یا «کوچکی مرضی دستگاه تناسلی » تعریف علمی خاص خودش را دارد و صرف ادعای فرد دلیل وجود مشکل در وی نیست. ممکن است که فرد انتظارات خاصی از خود داشته باشد ولی این دلیلی بر وجود بیماری نیست. هر پسربچه بالای 1سال که طول دستگاه تناسلی اش در حالت کشیده، کمتراز 9/ 1 سانتی متر است، باید مورد بررسی قرار گیرد.

تشخیص زودرس و به موقع «کوچکی واقعی آلت تناسلی » دارای اهمیت بسیار زیادی است، چون با درمان مناسب و به موقع، این کودکان تقریبا دستگاه تناسلی طبیعی خواهند داشت.

اندازه آلت تناسلی در سن بلوغ رابطه مستقیم با زمان درمان دارد. هرچه درمان زودتر انجام شود، اندازه آلت تناسلی در سن بلوغ نزدیکتر به میزان طبیعی خواهد بود.

برای درمان «کوچکی واقعی آلت تناسلی » 2 راه وجود دارد؛ یکی از راههای درمان کوچکی آلت تناسلی، دارودرمانی است که معمولا تا قبل از 14 سالگی موثر است و دیگری عمل جراحی است که بعد از سن بلوغ انجام می شود.

هیچ دستگاهی که مورد تایید مجامع علمی معتبر باشد، جهت تغییر اندازه آلت تناسلی و بزرگ کردن آلت تناسلی وجود ندارد. دستگاه هایی که در اینترنت یا شبکه های ماهواره ای تبلیغ می شوند هیچ نتیجه و کارکردی ندارند. این دستگاه ها نه تنها بی فایده هستند، بلکه در مواردی عوارض زیانبار شدیدی را نیز به همراه دارند.

ضمن اینکه اخیرا عده ای سودجو، داروهایی را تبلیغ و عنوان می‌کنند که این داروها صددرصد موثر و تضمینی هستند ولی به نظر بنده هیچ تضمینی وجود ندارد…..

 

اندازه بیضه

تا دو سالگی:

قطر بیضه : 1.4±0.4 cm

دو الی چهار سالگی :

قطر بیضه: 1.2±0.4 cm

چهار الی شش سالگی :

قطربیضه: 1.5±0.6 cm

شش الی هشت سالگی:

قطر بیضه: 1.8±0.3 cm

هشت تا ده سالگی:

قطر بیضه: 2.0±0.5 cm

ده تا چهارده سالگی :

قطر بیضه: 3.4±0.8 cm

چهارده تا شانزده سالگی :

قطر بیضه: 4.1±1.0 cm

شانزده تا هجده سالگی :

قطر بیضه: 5.0±0.5 cm

هجده تا بیست سالگی :

قطر بیضه: 5.0±0.3 cm

بیست تا بیست و پنج سالگی:

قطر بیضه: 5.2±0.6 cm

 

تصویر اندازه طبیعی سوراخ واژن

دهانه ورودی واژن را پرده بکارت پوشانده است .
واژن از بالا به دهانه رحم میرسد .
دیواره قدامی واژن 10 سانتی متر و دیواره خلفی آن 7.5 سانتی متر است .

واژن صورتی رنگ است و دارای چینهایی است که بعد از مقاربت و در طی زایمان تعداد این چینها کم کمتر می شود .معاینه واژن به صورت شخصی نمی باشد و بایستی توسط ماما و یا متخصص زنان انجام شود.

واژن خانم ها که در حالت نعوظ کامل آلت مرد که در داخل آن قرار می گیرد اندازه ایی دارد ؛به گفته دکتر حسین کرمی متخصص ارولوژی اندازه واژن خانم ها در حالت اتساع و هنگام مقاربت بین ۷-۹ سانتی متر متغییر می باشد و لذا تنها ۷-۹ سانت آلت تناسلی مرد می تواند در داخل واژن قرار گیرد و اضافه آن در صورت فشار توأم با درد شدیدی برای خانم خواهد بود که مانع رسیدن آنها به اوج لذت جنسی یا ارگاسم می شود. دکتر حسین کرمی اذعان  داشتند مهم است که طول واژن زنان ۵/۷ سانتی متر باشد که در طول تحریک جنسی به ۱۰ سانتی متر می رسد و اغلب مردان در حالت نعوظ بالای ۱۰ سانتی متر طول آلت را دارند و لذا به طور کامل واژن زن را پر خواهند کرد و نیاز به درمان اضافه ندارند.

 

تصاویر این مطلب بنا به دستور دبیرخانه کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه حذف شد

انواع شپش و راهکارهای درمانی

انواع شپش و راهکارهای درمانی گرداوری شد

 

شپش (پدیکلوزیس)

از حشره های خون خوار می توان شپش را نام برد.این حشره کوچک و بدون بال است که فرد در هر سن و جنسی و با هر سطح اجتماعی و اقتصادی ممکن است به آن مبتلا شود و حتی در دوران قبل از تاریخ نیز افراد به شپش مبتلا می شده اند!

از شپش‌ها به عنوان یک معضل بزرگ برای بشر از گذشته‌های دور یاد می شود. شپش‌ها به خصوص شپش‌ سر در موهای افراد و نزدیک به جمجمه زندگی می‌کنند. منطقه تی که شامل گردن تا قسمت بالای سر و شقیقه‌ها می باشد بهترین محل‌ها برای زندگی شپش‌ها است. شپش‌ها تنها از خون انسان تغذیه می کنند. شپش بالغ برای تخم ریزی و تکثیر باید روزی دو بار از خون انسان تغذیه کند.

شپش‌های سر بدون بال هستند توانایی پرواز ندارند و نمی‌توانند بپرند. طول آن 3-2 میلی‌متر می باشد و از رنگ صورتی نیمه‌شفاف تا سیاه‌رنگ تنوع رنگ دارد. شپش‌های سر دارای سه جفت پا هستند که این پاها از ناخن‌های خاصی برای خزیدن و حرکت در امتداد موها تشکیل شده است. اصولا شپش‌ها در موهای خشک بسیار سریعتر می کنند. افراد مشکوک به ابتلای شپش اگر عدم از شانه مخصوصی که برای تشخیص شپش است استفاده نکنند، می توان گفت دیدن شپش‌ها تقریبا غیرممکن است.

از مهم‌ترین محل‌های بروز این بیماری مدارس ومهدهای کودک می‌باشند. علاوه بر ایجاد مشکلات روانی برای دانش آموزان و خانواده آنها آلودگی به شپش می‌تواندباعث ایجاد اختلالات جسمی و بیماری‌های ثانویه ای شود که از طریق شپش منتقل می شوند.

احتمال ابتلا به شپش در تمامی افراد فارغ از رنگ پوست، رنگ مو و مذهب وجود دارد. همه افرادی که سرشان مو دارد و پوست سرشان هم می تواند منبع تامین خون برای شپش باشد، کاندیدی مناسب برای انتقال شپش‌ها هستند. تمام سر و یا موها عامل انتقال و سرایت شپش‌ها می باشد. بیشتر کودکان دارای سن 3 تا 12 سال مورد حمله شپش قرار می‌گیرند. جالب است بدانیم شپش‌های سر انسان نمی توانند در موهای حیوانات خانگی ادامه زندگی دهند.

هر شپش بالغ ماده روزانه حداکثر هشت تخم می تواند بگذارد.بعد از جفت‌گیری توانایی تخم گذاری به 56 تخم در روز هم می‌رسد. اندازه تخم‌ها در حدود 8/0 در3/0 میلیمتر می باشدکه بیشتر شبیه به دانه‌های شن هستند. تخم ها با کمک ترشح شپش‌های ماده به رشته‌های مو متصل می‌شوند و بدین گونه تخم‌ها به موها “چسبیده”می‌شوند.

شپش ها معمولا در حدود چند سانتیمتری پوست سر تخم‌گذاری میکنند و بعد از گذشت 6 تا 8 روز آماده می‌شوند. شپش‌های متولد شده از تخم‌ها بعد از حدود سه هفته از زمان تخم‌گذاری خود قادر به تخم‌گذاری می باشند. شپش‌ها حدود 6 هفته می توانند به زندگی خود ادامه دهند. هنگامی که زمان مرگ شپش ها فرا می رسد معمولا خودشان از موها می افتند.

 

رشک

به تخم شپش که بیضی شکل هست و دارای رنگ سفید می باشد و اندازه آن حدود ته سنجاق می باشد رشک اطلاق می گردد.منبع تغذیه شپش خون انسان می باشد، بزاق شپش دارای مواد ضدانعقادی می باشد که جلوی لخته شدن خون را می گیرد وباعث ایجاد خارش شدیدی می شود،شپش تن علاوه برایجاد ناراحتی هایی که به علت گزش شپش ایجاد میشود ،انتقال دهنده بیماری تیفوس وتب ناشی از گزش شپش نیز می باشد.

 

انواع شپش

1. شپش سر
2. شپش تن یا بدن
3. شپش عانه

1. شپش سر
شپش های سر دارای رنگ سفید خاکستری هستند و بدن آنها کشیده است. شپش و رشک آن در لابه‌لای موها و بر روی پوست سر مخصوصا در نواحی پشت گوش و در شرایطی که آلودگی شدید باشد در تمام سر و حتی در محاسن فرد دیده می‌شود.

رشک به محل خروج ساقه مو از فولیکول می‌چسبد و در صورتیکه شرایط برای زندگی مناسب باشد مانند وجود دمای 36- 22 درجه سانتی‌گراد در مدت 7 روز به لارو که حشره ای بالغ ولی نارس می‌باشد، تبدیل می‌شود. خون خواری لاروها پس از خروج از تخم آغاز می‌ شود. لاروها پس از گذشت 2 هفته به شپش بالغ تبدیل می شوند و بلافاصله جفت‌گیری می‌نمایند .شپش سر نسبت به شپش تن قدرت تحرک کمتری دارد،پس گاهی میتواند ساعت‌ها در یک محل ساکن بوده و خون‌خواری نماید.

میزان آلودگی به شپش سر،درمدارس دخترانه به خصوص مدارس ابتدایی ومهد کودک ها بسیار زیاد بوده است،بنابراین باید در این مراکز کنترل بیشتری صورت گیرد.

2. شپش تن
این شپش مشابه شپش سر می باشد تنها تفاوت کوچکی که وجود دارد این است که که اندازه آن کوچک‌تر و دارای رنگ شفاف‌تری است. درز ها و چین های لباس‌های زیر و نزدیک به بدن زیستگاه اصلی این حشره می‌باشد. تحرک آن نسبت به شپش سر زیادتر بوده و اگر آلودگی شـدیـد باشد تخـم ‌ها به مـوهای ریز بـدن پسبیده باقی مـی‌مانند . اگر شــرایط محیطی منـاسب باشد مثلا دمای هوا 36-22 درجه سانتی‌گراد باشد پس از 7-5 روز تبدیل به لارو می شود و بعد از 14 روز به شپش بالغ تبدیل می‌گردند. اگر شپش تن به مدت 10 روز از بدن میزبان دور باشد دیگر قادر به زیستن نیست.

3. شپش عانه
این شپش معمولا در محل‌های مرطوب بدن میماند و خاکستری رنگ است. این شپش بسیار کم تحرک و تنبل می باشد و هنگام خون‌خواری حتی بیش از یک روز به محل ثابتی چسبیده باقی می ماند. انتقال این شپش بیشتر از طریق تماس های جنسی می باشد و در کودکان و مدارس به نئرت دیده می شود.این شپش در مردان دارای شیوع، شدت و علائم بیشتری است. از عوامل اصلی شناسایی این شپش بروز نقاط آبی بر روی پوست در محل گزش می باشد.

 

راههای انتقال

1- تماس مستقیم افراد سالم با افراد آلوده به شپش.

2-استفاده کردن از وسایل شخصی فرد آلوده به شپش مثل لباسها ، کلاه، روسری ، برس، شانه، حوله ،ملحفه،پتوو….

 

تشخیص

قطعی ترین راه تشخیص شپش، مشاهده رشک یا تخم یا خود شپش در قسمت های مودار بـدن است. اگر فرد آلوده به شپش در هنگام شانه زدن موها با شانه ی مخصوص تشخیص شپش سر را روی یک حوله سفید خم کند، تشخیص شپش‌ها بسیار آسانتر خواهد بود. بهتر است سر روی سینک دستشویی، وان حمام، حوله و یا چیزهای مشابه خم شود تا پس از مشاهده توسط آب شسته شود. جاهای تاریک‌ و گرم‌ محل مناسبی برای رشد شپش ها می‌باشد.

 

راههای پیشگیری

1. هر فردی با رعایت بهداشت می تواند شخصا از درگیری با شپش پیشگیری کند.

2. باید به طور مرتب و منظم استحمام کرد، و در روز به دفعات زیاد موهای سر را شانه کرد.

3. اگر آلودگی شدید باشد بهتر است لباس و ملحفه در آب جوش به مدت 30 دقیقه جوشانده شود و از اطو و خشک کن برای خشک کردن لباس ها استفاده شود.

4. از لوازم شخصی و لباس های افراد آلوده به هیچ عنوان نباید استفاده کرد.

5. پس از هر تعطیلات باید دانش آموزان پس از بازگشت به محیط آموزشی معاینه شوند .

6. دانش آمـوزان در زنگ‌هـای ورزش باید لباس های خود را بـه صورت جداگانه و در کیف‌های دستی جداگانه نگهداری کنند.

7. معاینه کلیه افراد خانواده در صورتی که یکی از اعضای آن‌ها مبتلا شده باشد.

 

درمان

الف) درمان شپش سر:
اصول بهداشت فردی به دقت رعایت شود.
لباس فرد آلوده به طور منظم و صحیح باید تعویض شود و همچنین بدن فرد مرتبا شسته شود .
استفاده کردن از شامپوی پرمترین.

روش استفاده از شامپوی پرمترین:
ابتـدا باید موهـا را بـا آب مـرطوب نمـود، سپس موها را با شامپـوی پرمترین کاملا آغشته کرد تا شامپو، به سر و سـاقه مـوها بـرسد ،پس از 10 دقیـقه باید سر را با آب فــراوان شست تا شامپو کاملا از بین برود. بهتر است بعد از یک هفته دوباره تکرار گردد تا نتیجه بهنری دریافت شود.

ب) درمان شپش تن:
لباس‌ها باید مرتبا تعویض و با آب داغ شسته شود و پس از شستشو اطو کردن لباس ها توصیه می شود.
استفاده ازشامپوی پرمترین و درصورت در دسترس نبودن از لوسیون گامابنزین استفاده شود.

روش استفاده از پرمترین و لوسیون گامابنزن :
مرطوب کردن بدن با آب، سپس آغشته نمودن شامپو یا لوسیون مذکور به بدن و شستشو با آب فراوان پس از 10 دقیقه جهت نتیجه‌گیری بهتر، یک هفته بعد تکرار گردد.

 

راههای مبارزه

1- درمان صحیح و مناسب فردآلوده وسایرافرادخانواده که بهتر است پس ازمشاهده آلودگی دریکی ازاعضای خانواده سایر افراد نیزمعاینه شوند.

2- اطوکردن لباسها پس ازشستشو .

3- کلیه وسایل شخصی فردآلوده درآب جوش به مدت نیم ساعت جوشانده شود.

4- شستشوی منظم وسایل و پودرپاشی مانند پودرکوپکس طبق دستورالعمل شرکت سازنده برای وسایل خواب و باقی وسایلی که قابل شستشو نیستند.

 

منبع:7sib.ir